بيانية جمعي از فعالين آذربايجاني در رابطه با شرايط سياسی روز
ملت فهيم و فعالين آگاه آذربايجان!
تاريخ يكصد سالة اين سرزمين گواهي بر اين مدعاست كه آذربايجان همواره در حوزه هاي علم و معرفت، نوانديشي، نوگرايي و همچنين حركتهاي اصلاح طلبانه و جريانهاي آزاديخواهي پيشرو بوده است. رفع استبداد و احياي حاكميت قانون در دوره مشروطيت و نيز مبارزه بر عليه خودكامگي پهلوي تنها بخشي از اين تاريخ است. جاي بسي تأسف و تعجب است كه انسان آذربايجاني عليرغم خدمات عالي و جانفشانيهاي عظيم براي پايه ريزي جامعه اي سعادتمند و مترقي و برقراري برابري، بهره اي جز محروميتهاي فرهنگي، سياسي و اقتصادي نبرده است. شايد بتوان ادعا كرد كه شگفت انگيزترين پديده عصر حاضر عدم امكان تحصيل 30 ميليون انسان به زبان مادري خود يعني زبان تركي در اين سرزمين مي باشد. با وجود نهادينه شدن مباني دمكراسي و رعايت حقوق بشر در بسياري از جوامع، انسان آذربايجاني هنوز هم بسان گذشته تحت تأثير افكار ن‍ژادپرستي تحقير شده، موجوديت و هويت او انكار و ترك بودنش تحريف مي گردد و تبعيض شديد اقتصادي را در اشكال گوناگون آن تحمل مي كند.
بر اساس تحليل تاريخ قرن گذشته، خود باختگي اغلب روشنفكران و نيرنگ بيگانگان از عمده دلايل عدم دستيابي آذربايجان به حقوق خود مي باشد. اما نزديك به 20 سال است كه فرزندان اين سرزمين با درس آموزي از حوادث تلخ و شيرين گذشته براي باز تعريف جايگاه حقيقي آذربايجان و اعادة حقوق آن جريان اجتماعي نويني را آغاز كرده اند كه امروز از آن به عنوان "حركت ملي آذربايجان" ياد مي شود. در طول سالهاي گذشته فعالين عرصة هويت خواهي با استفاده از حداقل امكانات و رعايت ساز و كارهاي قانوني و با شيوه هاي مدني و مسالمت آميز براي بيداري و روشنگري ملت نسبت به حقوق خود و نيز هشدار مسئولان براي انجام وظايف خود مجاهدت كرده اند. اينك در اثر اين اهتمام بزرگ بخش قابل توجهي از جامعة ترك از آگاهي عميق ملي برخوردار شده است. تجمعات عظيم مردمي در قلعة بابك، قيام مردمي خردادماه 85 و همچنين سكوت معنادار و تاريخي ملت آذربايجان در حوادث پس از انتخابات دهمين دوره رياست جمهوري از مصاديق بارز اين آگاهي است. قيام خردادماه 85 كه به بهانة اعتراض به كاريكاتور موهن روزنامة "ايران" بسياري از شهرهاي آذربايجان را فرا گرفت، در اصل اعتراض آذربايجان به همة سياستهاي تبعيض آلود و نابرابريها بود و بايسته است كه دولتمردان با درك پيام روشن آن درصدد اعادة حقوق بر جاي ماندة ملت بر آيند.
چنانكه آگاهي داريد، به دنبال اعلام نتايج انتخابات دهمين دورة رياست جمهوري در خردادماه سال جاري اقشاري از مردم و بعضي از گروههاي فعال سياسي در تهران به نتايج انتخابات و وضعيت موجود كشور اعتراضهايي را انجام دادند كه دامنة اين اعتراضها هنوز هم كم و بيش در بطن مناسبتهاي مختلف ادامه دارد. در طي اين اعتراضها دهها نفر جان خود را از دست داده و صدها نفر نيز به زندان افتادند. بنابر نظر و اقرار آگاهان سياسي متأسفانه بخشي از بازداشت شدگان به شكلي فجيع و كم نظير مورد اهانت و شكنجه قرار گرفته اند.
در طول ماههاي گذشته بعضي از گروههاي فعال سياسي در داخل و خارج از كشور با آگاهي از ظرفيتهاي موجود در آذربايجان به منظور تقويت جناح معترضين با شيوه هاي مختلف سعي کرده اند تا با تحريک فعالين حركت هويت طلبي آذربايجان آنها را درگير نزاع گروههاي مختلف بر سر قدرت كنند، ولي فعالين آذربايجاني با درك محتواي حركت معترضين و تفاوت ماهيت آن با حركت هويت طلبي، سياست سكوت را اتخاذ كرده اند.
بر كسي پوشيده نيست كه تا امروز اكثريت قريب به اتفاق احزاب و گروههاي سياسي فعال اعم از چپ و راست، نسبت به جريان هويت طلبي آذربايجان نگاه تنگ نظرانه داشته و ضمن رد مطالبات برحق ملت در موارد بسياري با آن برخورد خصمانه نيز داشته اند. در حالي كه در سالهاي گذشته اغلب گروهها و جناحهاي سياسي موجود در كشور به تناوب سكان قدرت را در دست داشته اند، متأسفانه نسبت به اعادة حقوق ملي و مدني ملل غير فارس هيچ اقدام درخور و قابل توجهي نكرده اند. نگاهي به برنامه هاي ارايه شده از طرف كانديداهاي انتخابات دورة دهم رياست جمهوري در روزهاي تبليغات نيز مؤيد اين نكته مي باشد. از مطالعة محتواي برنامه هاي ارايه شده چنين استنباط مي شود که آنها عزم و ارادة جدي براي پيگيري مطالبات ملي و مدني ملل غير فارس خصوصاً ملت ترك آذربايجان نداشته و اصولاً درک صحيحي از ماهيت مطالبات آن ندارند. پيشروان و نمايندگان مخالفان و جناح معترض به نتايج انتخابات، اگرچه بيش از سايرين شعار حاکميت دمکراسي، رعايت حقوق بشر و حقوق شهروندي سر مي دهند، لکن تاکنون در عمل نسبت به موضوع حقوق ملي و مدني آذربايجان اعتناي لازم را نداشته اند. در دوره هاي مختلف بسياري از فعالين آذربايجاني با فشارهاي سياسي مواجه شده و به زندان افتاده اند، ولي هيچ جناح و جرياني واكنشي از خود نشان نداده اند! آذربايجان هميشه با بايكوت شديد مواجه بوده است. چگونه است كه ياد 3 شهيد 16 آذر 1332 همه ساله توسط همه جناحها و گروهها گرامي داشته مي شود ولي از 25000 شهيد آذربايجان در آذر 1325 هيچ يادي نمي شود و از طرف همه رسانه هاي وابسته به جناحهاي مذكور بايكوت مي شود؟! عليرغم اين ما فشارهاي وارد شده بر معترضين را صحيح ندانسته ضمن تقبيح و تنقيد شيوة برخورد مسئولان با همة زجر كشيدگان و مصيبت ديده هاي حوادث مذكور اظهار همدردي مي كنيم.
سخن آخر اينكه ماهيت رفتار سياسي مخالفان، معترضين و جناح حاكم هيچكدام منافع ملي و خواسته هاي به حق آذربايجان را تأمين نمي كند و با ماهيت حرکت هويت طلبي آذربايجان تفاوت فاحشي دارد. تا زماني كه جناحهاي مزبور حقوق ملي و مدني آذربايجان را به رسميت نشناخته اند، حركت ملي آذربايجان بايد استقلال خود را از جريانات چپ و راست مركز گرا حفظ كند، چرا كه هدف اساسي ما تأکيد بر آگاهي ملي است و لذا فعاليتهاي فعالين و گروههاي مختلف بنا به ضرورتها و منافع ملي بايد بر اين اصل متمرکز باشد. ضروري است که فعالين ملي و رسانه هاي جمعي مختلف همچنان به اين اصل پايبند بوده و از داخل شدن در منازعات مذكور پرهيز كنند.
19/9/1388
اوستاد حسن هرگلي (حسن آذربايجان) ـ موهنديس يعقوب تقوي ـ محمد حسين مؤيدي ـ ابراهيم فرج زاده ـ مجيد همتي ـ امامت مددي نگارستان ـ جبرئيل خليلي ـ لطيف فرج زاده ـ فريدون تيموري ـ رسول كامران گميچي ـ كيان صفري ـ رضا داغستاني ـ اسماعيل جوادي ـ دوكتور عليرضا عبداللهي ـ موهنديس خدايار تيموري ـ موهنديس بهزاد سليمانپور ـ ائلياز يئكنلي ـ هادي حميدي شفق ـ دوكتور فرخ ميرزا طلوعي ـ حاج علي جعفرزاده ـ موهنديس عارف الوفي ـ رسول عليزاده ـ وحيد بهادري ـ بابك شاهد ـ مدينه قاسمي(اولدوز) ـ آتاباي تيموري ـ ميثم آزادي ـ حسن ياري ـ حسن خلوتي ـ سحر عبادي ـ حجت محمودي(بابك) ـ موهنديس مسعود افشاني ـ ياشار شكاري ـ فريدون آقازاده(آتيلا) ـ حسين خوش نژاد ـ علي حسين كاظمي ـ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر